Περαίωση του Πέτρου Μάρκαρη.

Κυνηγός φοροφυγάδων…

Με την «Περαίωση», το δεύτερο βιβλίο της «Τριλογίας της Κρίσεως»,  ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης κτίζει την τοιχογραφία των ημερών της κρίσης, της εκτεταμένης φοροδιαφυγής και διαφθοράς, της αναξιοκρατίας, των διεφθαρμένων μηχανισμών του κράτους, της ανεργίας, των μειώσεων μισθών, της φτώχειας, της εργασιακής εφεδρείας, της νέας μετανάστευσης, της απελπισίας, της ψυχολογικής κατάρρευσης.

«Κύριε Αθανάσιε Κορασίδη,

Είστε χειρουργός στην ιδιωτική κλινική «Αγία Λαύρα».

Έχετε στην κατοχή σας μια διώροφη έπαυλη με πισίνα στην Εκάλη, ένα εξοχικό στην Πάρο, ένα ταχύπλοο, και μια συλλογή πινάκων αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Επίσης έχετε δύο κόρες, τις οποίες σπουδάζετε στο εξωτερικό.

Δηλώνετε στην εφορία καθαρό φορολογητέο εισόδημα 50.000 ευρώ.  Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, ο καταβλητέος φόρος σας θα πρέπει να ανέρχεται στις 200.000 με 250.000 ευρώ ετησίως.

Παρακαλώ να πληρώσετε στην εφορία σας, εντός των προσεχών πέντε ημερών, τον φόρο των 200.000 ευρώ, που σας αναλογεί.

Εν εναντία περιπτώσει, η ζωή σας κινδυνεύει με περαίωση.

Ο εθνικός φοροεισπράκτορας.»

Τι σημαίνει "περαίωση"; Για τους σύγχρονους Έλληνες ο όρος είναι άμεσα κατανοητός. Για τους μεταγενέστερους ή τους ξένους ίσως χρειάζεται ερμηνεία. Περαίωση λοιπόν είναι μια διαδικασία στην οποία ο επιχειρηματίας καταβάλλει ένα ποσό στην εφορία (που θα συμφωνηθεί) και μετά από αυτό η εφορία κλείνει τους λογαριασμούς με τον επιχειρηματία, με άλλα λόγια δεν ελέγχει τα βιβλία του για την περίοδο που έγινε η περαίωση.

Γύρω λοιπόν από αυτό τον επίκαιρο όρο ο συγγραφέας πλέκει τον ιστό του κοινωνικού αστυνομικού του μυθιστορήματος. Και εδώ πάλι η σύγχρονη Αθήνα διαδραματίζει κυριαρχικό ρόλο. Η οικονομική κρίση με τις συνέπειές της, η αποκοπή μισθών, η ανεργία, οι αυτοκτονίες, τα συλλαλητήρια, οι πορείες, οι αγανακτισμένοι, το κυκλοφοριακό χάος, οι δρόμοι και οι γειτονιές της Αθήνας, αποτελούν το κοινωνικό και τοπικό περιβάλλον της δράσης.

[…] «Γιατί δεν τους λες την αλήθεια;» λέει ξαφνικά ο Μαλλιαρέσης στον Βλαχάκη. Κι επειδή τον βλέπει να διστάζει, επιμένει. «Πες την, να τελειώνουμε».

«Δεχτήκαμε πιέσεις από υψηλά ιστάμενο πρόσωπο να μην ψάξουμε ιδιαίτερα τη φορολογική δήλωση του Κορασίδη» μας λέει σφιγμένα ο Βλαχάκης. «Όλα αυτά που μας είπατε τα είδαμε κι εμείς και τον καλέσαμε για διευκρινήσεις. Μετά όμως έπεσε το τηλεφώνημα και σταματήσαμε».

«Ποιο είναι αυτό το υψηλά ιστάμενο πρόσωπο;» τον ρωτάει ο Λαμπρόπουλος.

«Αυτό δεν πρόκειται να σας το πω, κύριε αστυνόμε» απαντάει κατηγορηματικά ο Βλαχάκης

«Γιατί;»

«Γιατί, αν το μάθει, κινδυνεύουμε και οι δυο μας με δυσμενή μετάθεση. Δε σκοπεύω να πληρώσω με δυσμενή μετάθεση τη χάρη που έκανα σ΄ έναν πολιτικό. Άσε που αν τον ρωτήσετε, θα το αρνηθεί».

«Αυτός ο – πολιτικός παράγων» λέι ο Μαλλιαρέσης και ψάχνει την κατάλληλη λέξη, «μας είπε ότι ο Κορασίδης είναι σπουδαίος γιατρός και προσφέρει πολλά, γι αυτό να είμαστε λίγο επιεικείς με τον έλεγχο της δήλωσης του».

…

«Θα παρακαλέσω αυτά που είπε για τον πολιτικό παράγοντα να μην μπουν στην επίσημη κατάθεση» μου λέει ο Βλαχάκης. «Είναι off the record».

«Το ξέρω. Οι μίζες και τα ρουσφέτια είναι πάντα off the record».

…

Μόλις κατεβαίνω στο γραφείο μου, χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ο Δημητρίου. «Το πελατολόγιο (εννοεί του γιατρού Κορασίδη) είναι γεμάτο μεγάλα ονόματα» μου λέει. «Αλλά όλοι είναι επιχειρηματίες και μεγαλοδικηγόροι. Υπάρχει μόνο ένα όνομα που παραπέμπει σε πολιτικό πρόσωπο: Μαρία Γαλανάκου. Σας λέει τίποτα το όνομα;»

«Δεν είναι κάποιου υπουργού;»

«Υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών. Έψαξα και τον υπολογιστή του Κορασίδη. Αν κρίνω από την ηλικία, θα πρέπει να είναι η μητέρα του. Έπασχε από καρκίνο των εντέρων».

Τον κλείνω και παίρνω τον Νέστορα Σεφτελή, τον διευθυντή της κλινικής Αγία Λαύρα.

«Κύριε Σεφτελή, μήπως χειρουργήθηκε στην κλινική σας από τον Κορασίδη κάποια κυρία Γαλανάκου;»

«Ναι, χειρουργήθηκε πριν ένα χρόνο, αν θυμάμαι καλά.»

«Μπορείτε να μου πείτε αν ο Κορασίδης είχε εισπράξει αμοιβή γι αυτή την επέμβαση;»

«Κανείς δεν πληρώθηκε, κύριε αστυνόμε. Ούτε η κλινική ούτε ο Κορασίδης. Ασφαλώς, δε θα παίρναμε χρήματα από κάποιον υπουργό».

Ο γνωστός από τα προηγούμενα βιβλία αστυνόμος Χαρίτος,

βρίσκεται αντιμέτωπος στην Περαίωση με ένα παράξενο και ιδιοφυή δολοφόνο: ο νέος του αντίπαλος δημοσιοποιεί τα ονόματα φοροφυγάδων και μεγαλοφειλετών του δημοσίου. Εάν αυτοί δεν καταβάλλουν στο κράτος τα οφειλόμενα, τα οποία μάλιστα έχει υπολογίσει με ακρίβεια ο ίδιος, απειλούνται με αυτή την ιδιότυπη περαίωση από μέρους του, δηλαδή με θανάτωση. Η θανάτωση λαμβάνει χώρα με πανομοιότυπο τελετουργικό τρόπο, τα πτώματα βρίσκονται  σε αρχαιολογικούς χώρους συνοδευόμενα με σημειώματα που περιλαμβάνουν αποφθέγματα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Ορισμένοι λοιπόν οφειλέτες εκτελούνται, «περαιώνονται», άλλοι όμως παραδειγματίζονται και πραγματοποιείται μια μαζική εισροή χρημάτων στο κρατικό ταμείο! Ο δολοφόνος τείνει να γίνει να λαϊκός ήρωας, έχει ήδη αποκτήσει το προσωνύμιο «εθνικός εισπράκτορας», η κυβέρνηση βρίσκεται σε καθεστώς πανικού κι ο Χαρίτος παίζει το κεφάλι του καθώς βρίσκεται σε αναμονή ενδεχόμενης προαγωγής αλλά και οικογενειακής δυσχέρειας καθώς η κόρη του ετοιμάζεται -όπως και χιλιάδες άλλοι νέοι της χώρας- να ξενιτευθεί για μια θέση εργασίας που θα ανταποκρίνεται στα μορφωτικά της προσόντα. Ταυτόχρονα διέπεται από  εσωτερικό συνειδησιακό ζήτημα σχετικά με την «έσχατη» λύση που προβάλλει ο εθνικός φοροεισπράκτορας και δείχνει εν τέλει να έχει μια κάποια αποτελεσματικότητα. Σε αυτό το «παιχνίδι» μυαλού που θα παίξει μαζί του, ο Χαρίτος θα έχει συμμάχους ανθρώπους της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ψυχολόγους, λαγωνικά του ΣΔΟΕ, της ΕΥΠ, και ασφαλώς έρχεται αντιμέτωπος με τον πανικό της πολιτικής εξουσίας που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η διαιώνιση και η αναπαραγωγή της. Δείχνει λοιπόν να βρίσκεται στο σκοτάδι, με μοναδικά ασφαλή δεδομένα το ένστικτό του και το αγαπημένο του λεξικό του Δημητράκου...

[…] «Ο Λουκάς Ζησιμάτος υπήρξε συνδικαλιστής και στη συνέχεια βουλευτής. Και με τις δύο ιδιότητές του έβαζε εμπόδια σε όσες ξένες και εγχώριες επιχειρήσεις ήθελαν να εγκαταστήσουν αιολικά πάρκα στην Ελλάδα. Στο μεταξύ ταξίδευε στο εξωτερικό, είτε με χρήματα της επιχείρησης, ως συνδικαλιστής, είτε με χρήματα της Βουλής των Ελλήνων, ως βουλευτής, και ετοίμαζε τη δική του επιχείρηση αιολικών πάρκων. Δημιούργησε την εταιρεία του με δάνεια τραπεζών, τα οποία εξασφάλιζε χάρη στις διασυνδέσεις του με πολιτικούς. Ενώ δεν εξοφλούσε τα δάνεια, κατόρθωνε να παίρνει συνεχώς καινούργια. Εκτός αυτού, πήρε δύο φορές ενίσχυση από το Γ’ ΚΠΣ, ενώ άλλα άτομα και επιχειρήσεις περιμένουν ακόμα να τους καταβληθούν τα χρήματα.

Ο Θεόδωρος Καραδήμος υπήρξε γενικός γραμματέας Δημοσίων Έργων. Ήταν δημιούργημα του κομματικού συστήματος. Πώς βρέθηκε με τόσα χρήματα, ώστε να ανοίξει αλυσίδα ΙΕΚ σε όλη τη χώρα; Και πώς εξασφάλιζε δάνεια από τις τράπεζες, τα οποία ποτέ δεν εξυπηρετούσε, όταν οι τράπεζες αρνούνται ακόμα και τα ελάχιστα δάνεια σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις;  Ο Θεόδωρος Καραδήμος πήρε και αυτός ενίσχυση από το ΕΣΠΑ.

Κάθε Έλληνας πολίτης δικαιούται να ρωτήσει τους αρμόδιους πώς εξασφάλισαν φορολογική ενημερότητα ο Λουκάς Ζησιμάτος και ο Θεόδωρος Καραδήμος, για να εισπράξουν χρήματα από το Γ’ ΚΠΣ και το ΕΣΠΑ, όταν ο πρώτος χρωστούσε 900.000 ευρώ στην εφορία και ο δεύτερος 650.000 ευρώ.» […]

Χειρόγραφο σημείωμα του αυτόχειρα:

«Δεν έχω να πληρώσω τους φόρους μου. Δεν έχω να πληρώσω τον ΦΠΑ. Δεν μπορώ να εξυπηρετήσω τα δάνειά μου και η τράπεζα δε μου δίνει άλλα, για να αγοράσω εμπόρευμα. Ξόφλησα από κουράγιο και αντοχές. Δε θέλω να με βλέπει η γυναίκα μου στη φυλακή, ούτε θέλω να ντρέπεται το παιδί μου για μένα. Κάποιοι μπορεί να με πουν δειλό, και ίσως να έχουν δίκιο. Αλλά, ως εδώ ήταν. Δεν αντέχω άλλο. Γιάννης»

Η Περαίωση είναι ένα πολιτικό, κοινωνικό μυθιστόρημα με αστυνομική πλοκή. Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη. Ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης αποτυπώνει την ελληνική κοινωνία του 2011 όπως βιώνει την περίοδο της  κρίσης. Αλλά είναι και ένα μυθιστόρημα «κρίσεως» ανάμεσα στο καθήκον και στη συνείδηση.

@Διαβάστε την κριτική για το πρώτο βιβλίο της Τριλογίας της κρίσεως: Ληξιπρόθεσμα Δάνεια του Πέτρου Μάρκαρη εκδόσεις Γαβριηλίδη.

http://aiglimotsiou.blogspot.gr/2013/03/blog-post_28.html